اسماءالحسنی از منظر عرفانی با مقایسه‌ی تطبیقی حکیم ملاهادی سبزواری و حسین همدانی درودآبادی

اسماء و صفات الهی از عمیق‌ترین مباحث توحیدی و معرفتی است که به واسطه آن ارتباط دو سویه حق با عالم و عا لم با حق تبیین می‌گردد. حرکت انسان درمسیر تکامل یا سیر و سلوک به واسطه‌ی اسمای الهی صورت می‌گیرد؛ زیرا هریک از اسمای الهی، یکی از مراحل سلوک عرفانی است که سالک به واسطه آنها در سیر صعودی قرار گرفته تا به بالاترین درجه قرب ربوبی برسد. به لحاظ اهمیت و نقش اسمای حسنی در عالم آفرینش و حرکت صعودی انسان به سوی حضرت حق، هریک از بزرگان اعم از عرفا، علما و اندیشمندان با توجه به دیدگاه خویش، اسمای حسنی را تشریح و تبیین نموده‌اند. از نظر صاحب‌نظران، شرح‌الاسماء سبزواری و درودآبادی، از بهترین شروح موجود است؛ زیرا هر یک ذیل اسمای خدواند، معارف الهی را تبیین کرده‌اند. سبزواری در شرح جوشن کبیر که هزار و یک اسم خداوند است، اسمای الهی را تبیین و تشریح نموده است، درودآبادی معارف اسلامی را تحت نام‌های خداوند شرح داده است.