هبوط به‌روایت قرآن و نهج‌البلاغه

هبوط رویدادی مهم و بس تأثیرگذار در زندگی و سرنوشت انسان است. این حادثه مهم به گونه‌ای تفصیلی مورد توجه قرآن و روایات قرار گرفته و نشان از اهمیت و تأثیر آن در زندگی دنیوی انسان دارد. هبوط از بهشتِ نخستین و نعمت‌های فراوان آن و فرود آمدن به زمین و گرفتار شدن در مشکلات آن نشان از آزادی و اختیار انسان در انتخاب نوع زندگی و سرنوشت خویش دارد. نیز هبوط نشان از آن دارد که بهشت مسکونی آدم، بهشت اخروی و ابدی نبوده است وگرنه بهشت اخروی، ابدی و جاودان است و در آن تکلیف و عصیان وجود نداشته و خروج از آن معنا ندارد. به‌روشنی آشکار می‌شود که هبوط و نزول و در برابر آن صعود و عروج امر زمانی و مکانی نبوده، بلکه از مبدأیی فرازمانی وفرامکانی به‌سوی مقصدی طبیعی صورت می‌گیرد و لازمه معنوی بودن هبوط و نیز معنوی بودن آسمان‌ها و زمین‌های هفتگانه آن است که هبوط نیز دارای مراحل و مراتب باشد.