توضیحات
«معناشناسی به مثابه‌ی روش»
بخشعلی قنبری
در فهم متن های مختلف همیشه این سؤال مطرح بوده است که تا چه اندازه می توان به فهم یا تفسیر خوانشگر متن اعتماد کرد. این مسأله به ویژه درباره ی متون مقدس و آثاری که به وجود آورندگانش در قید حیات نیستند، بیشتر صادق است. برای یافتن راه حل این مسأله، نظرات/ نظریات بسیاری مطرح شده است. آخرین نظری که دانشمندان بر آن وفاق دارند، معناشناسی (سمانتیک) می باشد. در این روش خوانشگر با اعتماد بر اینکه در ورای واژگان، فرهنگی نهفته است، به بررسی نسبت های واژه ی مورد نظر با سایر واژگان و بافت های مختلف می پردازد تا آن واژه را در فرهنگ خاص خودش بررسی کند و به مراد کتاب مورد نظر دست یابد.
خوانشگر لازم است برای این منظور چهار فعالیت را انجام دهد:
- یافتن مفاهیم هم نشینی و بررسی آثار هم نشینی بر واژه ی مورد نظر
- یافتن مفاهیم جانشین و بررسی تفاوت ها و نسبت های معنایی این واژگان با واژه ی مورد نظر
- یافتن مفاهیم متقابل برای دست یابی به معنای واژه (مفهوم) مورد نظر از طریق انواع تقابل ها
- به کارگیری معناشناسی تاریخی در مفاهیم یاد شده به هنگام ضرورت
انجام این امور خوانشکر را به معنایی می رساند که به مراد ماتن نزدیکتر است. ضمن اینکه طی فرآیند فهم، لازم است شیکه های معنایی مختلف تشکیل شود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.