عقل و ملازمه آن با شرع
تومان170.000
- نویسنده: دکتر رضا رنجبر
- موضوع کتاب: کاربرد عقل در شرعیات
- مجموعه: فقهی
- نوبت چاپ: 1
- سال چاپ: 1395
- نوع جلد: سلفون براق
- قطع کتاب: وزيري
ناموجود
«عقل و ملازمه آن با شرع»
دکتر رضا رنجبر
از عوامل پویایی و دوام فقه شیعه به کار گیری عقل در فرآیند استنباط احکام و قوانین شرعی است. لذا برای داشتن یک جامعه مترقی و توسعه یافته ی دینی ضرورت دارد آسیب شناسی لازم در زمینه ی استفاده از عقل انجام پذیرد و میزان کارایی عقل مشخص گردد. با مراجعه به منابع دست اول اخباریان و محدثان مانند «الفوائد المدنیة»، «الفوائد الطوسیة»، «الأصول الأصلیة»، «کافی»، «المقنع» و «وافی» معلوم شد که به علت اعتقاد این عالمان دینی به اینکه تمامی احکام و قوانین از طرف شارع مقدس بیان شده و اینکه با مراجعه به اخبار ائمه ی معصومین (علیهم السلام) می توان همه ی احکام واقعی را به دست آورد. لذا به کار بردن هر دلیل دیگر به خصوص دلیل عقلی را موجب گمراهی و فاصله گرفتن از احکام واقعی می دانستند. آنان علت این اعتقاد را وجود خطا در مقدمات عقلی و هر نوع دلیل غیر نقلی می دانند. بیشتر اخباریان دلیل عقلی مطرح شده توسط اصولیان را با قیاس و دیگر ادله ی ظنی غیر معتبر یکسان تلقی کرده و در نتیجه به مخالفت با به کار گیری هر نوع دلیل عقلی برخاسته اند. محدثانی چون شیخ صدوق در آثار خود به ظاهر احادیث (که دلیل ظنی محسوب می شوند)، اعتماد کرده و با این اعتماد دچار تناقض شده اند. استر آبادی در چندین مورد از کتاب «الفوائد المدنیة» به دلیل عقلی تمسک می کند و این در حالی است که وی هر نوع دلیل غیر نقلی را ظنی و فاقد اعتبار می داند. در عین حال به رغم اشکالی که به اخباریان و محدثان می توان وارد کرد، این خرده را بر اصولیان نیز می توان گرفت که حدود و ثغور دلیل عقلی را به طور دقیق تبیین نکرد.
محصولات مرتبط
-
اسلام
علل برتری ظاهری معاویه در دوران خلافت امام علی علیه‌السلام
تومان135.000
افزودن به سبد خریددر این اثر به بررسی علل موفقیت نسبی معاویه در مقابل حضرت علیعلیهالسلام در دوران خلافت ایشان و به مواردی که موجب ضعف حکومت حضرت علیعلیهالسلام گردیده است، پرداخته شده است به علاوه تعدادی از حیله ها و مزاحمت های معاویه بیان شده است سپس به مواردی پیرامون سست اراده بودن کوفیان اشاره می شده است.
-
ادیان
حقیقت مطلق
تومان126.000
افزودن به سبد خریدبه عقیده عارفان وحدت وجودی، حق عبارت از حقیقت هستی و وجود مطلق و محض است که از هرگونه کثرت و ترکیب متعالی و از هر نوع صفت و نعت و اسم و رسم و حکم و نسبت عاری است. ریشه‌های عرفان وحدت وجودی که وجود مطلق را تنها وجود ساری و جاری در تمام هستی می‌دانند در تمام مکاتب عرفانی جهان دیده می‌شود و اساساً عرفان، یعنی شناخت وجود و حقیقت مطلق در هستی از طریق کشف و شهود. از نگاه شبستری حقیقت مطلق، وجود ثابت و مطلقی است که هستی صحنه حضور و نمایش، و سریان و جریان اوست و وجه پایدار این هستی‌های ناپایدار است. همچنین از نگاه بودا، نیروانه خاموشی مطلق و اصطلاحاً مقامی برتر از هستی پدیده‌ها و جایگاه آرامش مطلق و مقصد نهایی سالک بودایی است.
دل عارف شناسای وجود است وجود مطلق او را در شهود است
سخنان حکیمانه
